نشانه های حمایت عربستان از جدایی طلبان یمن

به گزارش راهبرد معاصر؛ یمن همچنان یکی از مهم ترین کانون‌های رقابت منطقه ای است که اخیرا دچار تحولات چشمگیری شده است. با اعلام خبر خروج نیروهای اماراتی از خاک این کشور، به ناگاه، مرکز درگیری ها از ساحل غربی (میان انصارالله و نیروهای ائتلاف سعودی)، به عدن منتقل شد و نیروهای ضد انصارالله با یکدیگر درگیر شدند. تحول مهم دیگر یمن سفر هیئت انصارالله به تهران و دیدار با آیت الله خامنه ای است که گسترش سطح روابط این بازیگر با ایران را نشان می دهد. در همین رابطه ناصح احمد گزارشگر و تحلیلگر یمنی زیدی ساکن صنعا طی یادداشتی اختصاصی برای "راهبرد معاصر"،برخی از ابعاد تحولات اخیر یمن را توصیف و تحلیل کرد.

وزن زیدیه در معادلات یمن

من زیدی هستم و هرچند به عنوان یک فعال رسانه‌ای با شبکه های مختلف همکاری داشته ام اما موضعگیری سیاسی خود و خانواده ام در حمایت از انصارالله است. برادر من سال 2018 در درگیری با اشغالگران سعودی کشته شد و کلا به اتفاق خانواده از مخالفان دولت های خلیج هستیم. طبق آمار موجود در رسانه ها، حدود 25% یمن زیدی مذهب هستند. اما این یک پروپاگانداست. آن ها حکومتی 1000 ساله بر یمن داشتند. چطور می شود با داشتن یک چهارم جمعیت، 1000 سال بر یک سرزمین حکومت راند؟ بر این اساس، هرچند نمی توان به قطعیت از درصد جمعیت زیدی ها در یمن سخن گفت اما مسلما تعداد آن ها بسیار بیشتر از یک چهارم جمعیت کشور است.

انصارالله پس از خروج ائتلاف با علی عبدالله صالح؛ بازیگری ضعیف یا مقتدر؟!

بسیاری چنین فکر می کنند که پس از درگیری های منجر به کشته شدن علی صالح، صنعا همچنان در آشوب است. اوضاع کنونی صنعا به لحاظ امنیت خوب است. هیچ درگیری درون شهر وجود ندارد و نیروهای مردمی و انصارالله تمام پایتخت را درکنترل خود دارند. اما در رابطه با وضعیت موقع خیانت عبدالله صالح، باید بگویم که آن روزها را درست به خاطر دارم. یک روز قبل از کشته شدنش با موتور به منزلش هم رفتم. او زیادی به خود اعتماد داشت. البته نمی توان منکر وجود برخی طرفداران برای علی عبدالله صالح شد ولی این طرفداران آن میزان که وی روی آن ها حساب باز می کردند محکم نبودند. رسانه های سعودی دائما اخباری پیرامون سقوط مناطق بدست نیروهای وفادار به علی صالح منتشر می کردند در حالیکه در میدان خبری از پیشروی های بزرگ نبود. عمده موفقیت این نیروها در فازهای اولیه نبرد، مربوط به اشغال سه جاده اصلی شهر می شد. نیروهای گارد ریاست جمهوری بیشترین نقش را در این ماجرا داشتند. اما پس از کشته شدن علی صالح، شیرازه نیروهای وفادارش از هم پاشید و بدون ضد و خورد شدیدی، سه جاده آزاد شد.

بازگشت به امروز؛ عدن کانون جدید بحران

عدن اکنون آرام است ولی روزهای قبل شاهد تنش های درونی میان نیروهای متحد با ائتلاف سعودی بود. همانطور که می دانید ماجرا به درگیری دو طیف از نیروهای یمنی ائتلاف باز می گردد. یکی جدایی طلبان جنوبی و دیگری وفاداران به منصور هادی. جدایی طلبان خود دو دسته هستند: حراک الجنوب و حزام الامنی که دومی را امارات راسا تشکیل داده است. فعلا قدرت در دست جدایی طلبان است.

اختلاف نهیانی-سعودی عامل بحران عدن؟!

اختلافی در کار نیست! عربستان خود از جدایی طلبان حمایت می کند. رقابت امارات و عربستان بر سر این است که کدامیک جدایی طلبان را به کنترل خود در آورد. سعودی ها همواره از تجزیه یمن حمایت کرده و خواهند کرد. یادمان نرود که وقتی یمن به دنبال اتحاد بود، دولت های خلیج به اتفاق و با رهبری سعودی از جدایی طلبان حمایت می کردند. اکنون هم پیداست که همان سیاست در پیش است. شاهد این مدعا همین است که روز گذشته جدایی طلبان در گو.شه و کنار عدن، پرچم عربستان و نه امارات را برافراشتند.

منصور هادی؛ بازنده بزرگ

درگیری های عدن نشان داد که منصور هادی، نه در صنعا محبوبیتی دارد و نه در عدن. جالب آن که او خود از اهالی عدن است و در آن شهر به دنیا آمده ولی حتی نتوانسته در مقابله با جدایی طلبان، این شهر را برای خود حفظ کند.

افق همپیمانی انصارالله با جدایی طلبان ضد هادی

پیشتر انصارالله با حراک الجنوب ائتلاف داشت و با یکدیگر در یک جبهه می جنگیدند. حتی حزب الله هم از حراک الجنوب حمایت می کرد. نمونه این موضوع را می توان در حمایت رسانه ای المسیره (مستقر در بیروت) از این طیف دید که البته بعدا متوقف شد. البته در رابطه با حزام الامنی چون امارات 100% بر آن مستولی است، بعید است بتوان ائتلافی بر قرار کرد.

افق همپیمانی انصارالله با منصور هادی ضد جدایی طلبان

روزگاری انصارالله چنان با علی صالح دشمنی داشت که دست او را طی یک حمله خمپاره ای قطع کرد. اما بعدا به خاطر ورود به جرگه ضد سعودی ها، به اتحاد هم درآمدند. اگر هادی حاضر باشد تا علیه عربستان بجنگد، حتما انصارالله از وی استقبال خواهد کرد اما مشکل اینجاست که او بسیار وابسته است و امکان جدایی اش از ریاض نیست. این برآمده از ذهنیت استعمار زده اوست. او بزرگ شده در قسمت جنوبی است و تحت اداره استعمارگران انگلیسی زیسته است.